جوّ دوم یک سیاره مذاب چگونه تشکیل می گردد؟! - وبلاگ محتوا

به گزارش وبلاگ محتوا، تلسکوپ فضایی هابل دریافته است که در این سیاره یک جو ثانویه شکل گرفته که شامل مولکول های هیدروژن، سیانید هیدروژن، متان و همچنین ذرات مه معلق آئروسل که شبیه به دود روی زمین است.

این سیاره که GJ 1132 b نام دارد پیش از این، مشابه نپتون، جو نازکی از هیدروژن داشته است

دانشمندان سیاره ای را کشف نموده اند که با مواد مذاب و گدازه پوشیده شده و به شکل عجیبی در حال ایجاد دومین جو دور خودش است تا از دست رفتن جو قبلی را جبران کند. این طور به نظر می رسد که این سیاره که GJ 1132 b نام دارد پیش از این، مشابه نپتون، جو نازکی از هیدروژن داشته است.

هرچند حرارت رسیده از خورشیدی که این سیاره به دور آن می چرخد، هیدروژن و هلیوم آن را از بین برده است و آن را به یک هسته بدون پوشش در ابعاد و اندازه های زمین تبدیل نموده است.

با این حال، رخداد هایی که به دنبال آن رخ داده ستاره شناسان را حیرت زده نموده است. تلسکوپ فضایی هابل دریافته است که در این سیاره یک جو ثانویه شکل گرفته که شامل مولکول های هیدروژن، سیانید هیدروژن، متان و همچنین ذرات مه معلق آئروسل که شبیه به دود روی زمین است.

دانشمندان بر این باورند که هیدروژن موجود در جو اولیه این سیاره در پوشش گوشته یا جُبّه گدازه ای این سیاره جذب شده اند و طی مجموعه فرایند های آتش فشانی آزاد شده اند و این لایه از گاز جو دوم را شکل داده اند. ریسا استرلا یکی از نویسندگان این مقاله در مرکز پیشرانش جت ناسا (JPL) می گوید: خیلی هیجان انگیز است، زیرا ما فکر می کنیم جوی که درحال حاضر داریم می بینیم یک جو ثانویه است که دوباره بازتولید شده است.

ما در ابتدا فکر می کردیم این گونه سیارات که به شدت در معرض پرتو هستند ممکن است گزینه چندان مطلوبی برای آنالیز نباشند، زیرا تصور می کردیم که جو خود را از دست داده اند. اما به رصد های موجود که هابل از این سیاره انجام داده نگاه کردیم و گفتیم: اوه! نه! در آن جا جو وجود دارد.

سیاره GJ 1132 b شباهت های آشکاری نیز با سیاره زمین دارد - هر دوی این سیارات ابعاد مشابه دارند و تقریبا چهار و نیم میلیارد سال از عمرشان گذشته است، جوی دارند که در آن هیدروژن غالب است و حتی می توانند فشار جوی نزدیک به سطح داشته باشند.

اگرچه نزدیک بودن مدار GJ 1132 b به معنای آن است که خورشید آن که یک کوتوله قرمز است آن را بریان و داغ می نماید. موضوعی که با در نظر دریافت نیرو های گرانشی شامل گرمایش جزر و مدی، بدتر هم می گردد. این مساله زمانی اتفاق می افتد که انرژی از چرخش و مدار یک سیاره به شکل حرارت در روی سیاره پراکنده می گردد.

از آن جایی که GJ 1132 b مداری بیضوی دارد، از طرف نیروی گرانشی، کشیده و فشرده می گردد. این مساله گوشته یا جُبّه را در حالت مایع نگاه می دارد و باعث تداوم فعالیت های آتش فشانی آن می گردد. به همین ترتیب، پوسته سردتر این سیاره ممکن است فقط صد ها متر ضخامت داشته باشد - به مراتب نازک تر از آن که بتواند کوه داشته باشد- و این پوسته می تواند مانند پوسته تخم مرغ ترک بخورد.

مارک سوین یکی از نویسندگان این مقاله از آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا می گوید: چه تعداد از سیارات سنگی زمین سان در آغاز سیاره سنگی نبوده اند؟

بعضی از آن ها ممکن است به شکل سیارات زیرنپتونی آغاز شده باشند و با سازوکار هایی که جو اولیه یا فوتوتبخیر می نماید، به سیاره سنگی زمین سان تبدیل می شوند. این فرایند در مراحل اولیه شکل گیری یک سیاره رخ می دهد و زمانی که ستاره آن داغ تر است.

سپس با سرد شدن ستاره، سیاره در آن جا مستقر می گردد؛ بنابراین شما سازوکاری را دارید که با آن می توانید جو را در همان صد میلیون سال اول آماده کنید و سپس همه چیز آرام و مستقر می گردد و اگر شما بتوانید جو را بازتولید کنید ممکن است بتوانید آن را حفظ کنید.

یافته های این تیم پژوهشی در مجله علمی آسترونومیکال منتشر شده است.

منبع: ایندیپندنت

منبع: فرادید