درباره میدان دوربار کاتماندو بیشتر بدانید - وبلاگ محتوا

به گزارش وبلاگ محتوا، در گذشته میادین دوربار (Durbar) شاهد رویدادهای مهمی چون تاج گذاری پادشاهان بودند ولی امروزه آن سرزمین های پراکنده با حاکمان متفاوت، تحت عنوان کشور نپال متحد شده اند. میدان های دوربار نمونه های خوبی از زندگی و سبک پادشاهی گذشته هستند. سه عدد از این میادین مشهور نپال، میدان دوربار کاتماندو، پاتان (Patan) و بکتاپور (Bhaktapur) محسوب می شوند. یونسکو این میدان ها را جزو فهرست میراث جهانی خود اعلام نموده است.

میدان دوربار کاتماندو

این میدان به میدان دوربار باسانتاپور (Basantapur) و میدان دوربار هانومان دوکا (Hanuman Dhoka) نیز شهرت دارد. اینجا روبه روی کاخ سلطنتی کاتماندو واقع شده و هنرمندی گذشتگان را منعکس می نماید. میدان دوربار کاتماندو کاخ ها و معابد باستانی متعلق به قرن 12 تا 18 میلادی را در خود جای داده و روح فرهنگی کشور نپال را می توان در آن مشاهده کرد. این میدان دو بخش دارد که به آن مجموعه بیرونی و مجموعه درونی می گویند. در مجموعه بیرونی، معابد مشهوری چون معبد تالجو (Taleju)، جاگانات (Jagannath)، شیوپارواتی (Shivparvati) و کوماری باهال (Kumari Bahal) قرار دارند. در مجموعه درونی هم کاخ قدیمی، حیاط ها، دوربار باسانتاپور، هانومان دوکا و سایر سازه ها را می بینید. کاخ داخل این قسمت تا قرن 19 محل اقامت خاندان سلطنتی نپال بود و چندین پادشاه در آن تاج گذاری نموده اند. معابدی که باورهای هندوئیسم و بودایی را منعکس می نمایند، به سبک پاگودا ساخته شده اند. معماری خیره نماینده معابد و کاخ های میدان دوربار کاتماندو آن را تبدیل به یکی از پربازدیدترین مقاصد گردشگری نموده است. دیدنی های میدان دوربار کاتماندو:

معبد تالجو: اینجا اولین معبد سه طبقه این سرزمین و یک محوطه مذهبی مهم برای پیروان آئین هندو و جین به شمار می رود. افسانه ها می گویند الهه تالجو در این مکان به هیئت یک زنبور پیش روی پادشاه ظاهر شد و به او پیشنهاد داد که معبد را به شکل یک یانترا (یک شکل مقدس در هندوئیسم) بسازند.

معبد جاگانات: این معبد در ابتدا وقف خدای ویشْنو بود ولی بعدتر وقف خدای جاگانات شد. این سازه یکی از بهترین مثال های شکوه معماری گذشته است. حکاکی های روی درها و پنجره ها برای هر ذهن هنرمندی منبع الهام هستند.

کوماری باهال: اینجا محل اقامت الهه زنده است که در سال 1757 ساخته شد و به یک صومعه شباهت دارد. یک دختر گزینش شده از شهر تا زمان بلوغ باید در این مکان به عنوان الهه زنده بماند و بعد از آن موقع نیز می تواند به زندگی عادی خود بازگردد.

بانْدارکال: اینجا یکی دیگر از جاذبه های داخل میدان دوربار کاتماندو محسوب می گردد. باندارکال یک باغ سر سبز تأسیس شده توسط شاه پراتاپ مال (Pratap Mall) در قرن 17 است. نام این باغ را از کاخی که مجسمه ویشنوی خفته را در آن نگهداری می نمایند گرفته اند. با درختان زیبا و فضایی دلربا، این باغ برای عاشقان طبیعت یک بهشت واقعی به حساب می آید.

میدان دوربار پاتان

پاتان که به لالیتپور (Lalitpur) هم شناخته می گردد، در جنوب رودخانه باگْماتی قرار داشته و یکی از سه شهر سلطنتی در دره کاتماندو به شمار می رود. میدان دوربار پاتان به عنوان میراث جهانی توسط یونسکو به رسمیت شناخته می گردد و به خاطر میراث فرهنگی غنی و مرکز هنرهای تجسمی شهرت خاصی دارد. حکاکی های روی چوب و مجسمه های فلزی حکایت از مهارت هنرمندان و صنعتگران این منطقه می نمایند. پاتان که در قرن سوم قبل از میلاد تأسیس شده، مرکز فرهنگی و محل برگزاری فستیوال های گوناگونی است که سالانه برگزار می شوند. چهار استوپای آشوکا (بناهایی گنبدی شکل در آئین بودایی) که در چهار نقطه کلیدی ساخته شده اند، جزو مهم ترین گنجینه های معماری سرزمین به شمار می فرایند. گفته می گردد این استوپاها را امپراطور آشوکا در سال 250 قبل از میلاد ساخته است. معبد، کاخ ها، تندیس ها و حمام های سنگی بعضی از سازه هایی هستند که در میدان دوربار پاتان پیدا می کنید. دیدنی ها میدان دوربار پاتان:

معبد طلایی: این معبد به نام هیرانایا وارنا ماهاویهار (Hiranya Varna Mahavihar) نیز شناخته می گردد و توسط پادشاه باسکار در قرن 12 ساخته شد. سر در ورودی طلایی این ساختمان سه طبقه به طرز خیره نماینده ای زیبا بوده و تصاویر طلایی بودا و حکاکی های دیواری را در داخل آن پیدا می کنید.

موزه پاتان: موزه پاتان یکی از بهترین موزه های قاره آسیا محسوب می گردد. این موزه در کاخ باستانی قرار داشته و مجموعه های داخل آن تاریخ فرهنگ غنی نپال را به تصویر می کشند. بیشتر این مجموعه ها را تندیس های برنزی و اشیای مطلا و مسی تشکیل می دهند. باغی که در نزدیکی موزه نهاده شده است مناظری زیبا و مکانی آرام برای استراحت را در اختیار بازدیدنمایندگان می گذارد.

باغ وحش پاتان: اینجا تنها باغ وحش نپال به شمار رفته و در سال 1932 تأسیس شده است. در ابتدا این مکان یک باغ وحش خصوصی بود و از سال 1956 آن را به روی عموم باز کردند. در باغ وحش پاتان بیش از 700 گونه جانوری شامل 14 حیوان در خطر انقراض نپال را می توانید تماشا کنید. در دریاچه نیز امکانات قایق سواری وجود دارد.

باغ گیاه شناسی گوداواری: باغ گیاه شناسی گوداواری (Godavari) در انتهای جنوبی میدان دوربار پاتان واقع شده است و گستره وسیعی از گیاهان را می توانید در آن تماشا کنید. این نقطه علاوه بر آن که محیطی عالی برای دیدن پرندگان در زیستگاه طبیعی به شمار می رود، از مناطق محبوب برای پیک نیک هم محسوب می گردد.

معبد کومْبِشوُر : معبد کومبشور (Kumbeshwor) یکی از معابد پنج طبقه نپال است. خدای شیوا صاحب آن بوده و در سال 1391 که ساخته شده تنها دو طبقه داشت. آبگرم طبیعی داخل معبد از دریاچه معروف گوسائین کوندا (Gosainkunda) سرچشمه می گیرد.

میدان دوربار بکتاپور

در این میدان ترکیبی از سبک های معبدسازی پاگودا و شیکارا قابل شناسایی هستند. میدان دوربار بکتاپور برای معماران جایی دل انگیز خواهد بود و در آن مجسمه های دقیق و حکاکی های چوبی زیبایی را می بینید. معابد، به دور کاخ چوبی-آجری با پنجاه و پنج پنجره قرار دارند. موزه دوربار بکتاپور هنر سنتی نپال را به نمایش می گذارد. دیدنی ها میدان دوربار بکتاپور:

کاخ 55 پنجره: این کاخ متعلق به قرن 15 بوده و شکوه معماری منطقه را به شیوه ای دقیق و دیدنی به نمایش می گذارد. کاخ نامبرده توسط شاه یاکشای مالا (Yakshay Malla) ساخته و سپس در قرن 17 توسط پادشاه وقت مورد بازسازی نهاده شد. نام بنا را از 55 پنجره قسمت بالکن گرفته اند که نمونه بی نظیری از حکاکی چوب به شمار می رود.

دروازه طلایی و دروازه شیر: ورودی اصلی به حیاط کاخ باستانی 55 پنجره، دروازه طلایی بوده و نمونه های بی بدیلی از هنرمندان گذشته را در آن می توان تماشا کرد. دروازه شیر نیز در سال 1696 نصب شده و دو مجسمه عظیم شیر در هر طرفش قرار دارند. مجسمه خدای شیوا نیز از دیگر جاذبه های دروازه به شمار می رود.

گالری هنری: گالری هنری نقاشی های باستانی متعلق به آئین های هندوئیسم و بودیسم را به نمایش می گذارد. این گالری مرکز مهمی برای محققین این دو آئین محسوب شده و می توان در آن به آنالیز باورها و سنن رایج گذشته پرداخت.