افزایش حساسیت به لمس - وبلاگ محتوا

به گزارش وبلاگ محتوا، افرادی که مبتلا به آلوداینیا (allodynia) هستند، اغلب از درد یا حساسیت حتی به محرک های غیر دردناک که می تواند به معنای کمی لمس کردن باشد، شکایت دارند. این مقاله فهرستی از عوامل تأثیرگذار بر این عارضه را فراهم ساخته است.

مترجم: رزیتا ملکی زاده

منبع: راسخون

افرادی که مبتلا به آلوداینیا (allodynia) هستند، اغلب از درد یا حساسیت حتی به محرک های غیر دردناک که می تواند به معنای کمی لمس کردن باشد، شکایت دارند. این مقاله فهرستی از عوامل تأثیرگذار بر این عارضه را فراهم ساخته است.

بزرگترین عضو بدن یعنی پوست ما بخشی از سیستم یا دستگاه پوششی بدن انسان به تعداد می رود. این سیستم بعلاوه مو، ناخن، و غدد برون ریز را شامل می گردد. پوست، بدن را از انواع آسیبهای مختلف محافظت می کند. با این حال، می تواند به علت تروما و یا قرار گرفتن در معرض مواد محرک موجود در محیط آسیب ببیند. گاهی، استعمال موضعی بعضی محصولات آرایشی و بهداشتی و یا تماس با بعضی از محصولات (مواد شوینده یا مواد شیمیایی) می تواند اثر سوء بر پوست داشته باشد. پوست به علت مختلفی تحت تأثیر قرار می گیرد. معمولاً، مشخصه مسائل پوستی، تغییر در رنگ و بافت پوست است. بر روی پوست فرد مبتلا ممکن است بثورات، تاول، لکه، برآمدگی، و غیره ایجاد گردد. دیگر علائم می تواند شامل احساس درد در اثر دست زدن به قسمت متأثر باشد.

چه زمان پوست نسبت به لمس حساس می گردد

افراد مبتلا به آلوداینیای مکانیکی یا لمسی اغلب در خصوص اینکه پوستشان در زمان لمس شدن دردناک یا حساس است، شکایت دارند. اصطلاح آلوداینیا از دو واژه állos و odúnē، که به درد دیگر یا درد متفاوت ترجمه می شوند، مشتق شده است. مشخصه این بیماری درد ناشی از محرکی است که معمولاً باعث تحریک و یا درد نمی گردد. و به آلوداینیا لمسی و یا مکانیکی (درد با لمس آغاز می گردد)، آلوداینیا مکانیکی استاتیک (دردی که با لمس یا فشار ملایم ایجاد گردد)، آلوداینیا دینامیکی مکانیکی (دردی است که با لیف زدن پوست ایجاد می گردد)، و یا آلوداینیا حرارتی (دردی که با محرک های سرد و گرم احساس گردد) طبقه بندی می گردد. در بخش ذیل فهرستی از عوامل مؤثر در افزایش حساسیت پوست نسبت به لمس آورده شده است:

نوروپاتی

اصطلاح نوروپاتی به آسیب های عصبی اشاره داشته و می تواند موجب افزایش حساسیت پوست گردد. نوروپاتی محیطی، اصطلاحی است که مشخصه آن آسیب به اعصاب محیطی است. هنگامی که اعصاب حسی آسیب می بینند، می توانند موجب پدید آمدن حس سوزن سوزن در پوست، سوزش و یا درد شدید در اندام ها، بی حسی، یا کاهش توانایی احساس درد و یا تغییر درجه حرارت گردند. که این می تواند عوارض ناشی از دیابت یعنی بیماری که مشخصه آن افزایش قند خون است، باشد. تروما و یا کمبود ویتامین B هم می تواند به آسیب عصبی منجر گردد، که به نوبه خود فرد را نسبت به درد حساس نموده و یا احساس سوزن سوزن شدن در پوست را ایجاد می کند.

میگرن

میگرن یک سردرد عروقی است که دردی ضرباندار در یک طرف سر را به همراه دارد. بعلاوه موجب افزایش حساسیت به نور می گردد. و هم می تواند آلوداینیا را ایجاد نماید. افراد مبتلا به میگرن اغلب از دردی که به هنگام شانه کردن مو و یا مالیدن مرطوب کننده به بدن ایجاد می گردد، شکایت دارند. معمولاً در این شرایط، پوست سر، صورت و یا گردن تحت تأثیر قرار می گیرند.

هرپس زوستر / زونا

ویروس واریسلا زوستر (آبله مرغان ـ زونا) (Varicella Zoster Virus) عامل بیماری زای آبله مرغان می باشد. هنگامی که فردی در معرض این ویروس قرار می گیرد، ویروس وارد بدن شده و در بافت عصبی نزدیک به مغز و نخاع به صورت غیرفعال به طور موقت باقی می ماند. این ویروس با استرس یا فشار عصبی مجدداً فعال می گردد. افرادی که سیستم ایمنی شان ضعیف شده، در معرض خطر بیشتری به جهت ابتلا به زونا قرار دارند. هنگامی که این ویروس دوباره فعال می گردد، در امتداد مسیرهای عصبی به سمت پوست حرکت می کند. که موجب افزایش علائمی مانند درد، احساس سوزش، بی حسی، افزایش حساسیت پوست، و ایجاد جوش یا دانه در یک طرف از بدن می گردد. پس از آن، تاول هایی پر از مایع تشکیل می شوند که از هم باز شده و کبره می بندند. زونا یا هرپس زوستر تنها در افرادی که قبلاً مبتلا به آبله مرغان شده اند، رخ می دهد. در بعضی موارد، پوست مدتها پس از ناپدید شدن تاول ها، نسبت به لمس حساس یا دردناک باقی می ماند. این شرایط نورالژی پس از هرپس نامیده می گردد.

فیبرومیالژیا

فیبرومیالژیا بیماری است که مشخصه آن ایجاد نقاطی است که نسبت به فشار حساس می باشند. نقاط حساس به لمس نواحی حساس زیر سطح پوست اطراف مفاصل گردن، شانه ها، پشت، باسن، بازوها، و ساق پاها می باشند. این نقاط حساس هنگامی که با انگشت بر آنها فشار وارد گردد، به درد می آیند. علت دقیق این عارضه ناشناخته است. مشخصه آن درد مزمن بدن، خستگی عضلانی، درد عضلانی، اختلال خواب، و آلوداینیا می باشد.

بیماری های دمیلینه کننده (از بین برنده میلین)

اینها بیماری هایی هستند که در آنها غلاف میلین که سلول های عصبی را می پوشاند، آسیب می بیند، در نتیجه سبب به وجود آمدن علائم متعددی مانند پارستزی (احساس های غیر طبیعی پوستی)، بی حسی (از دست دادن حس) دایسستژیا (dysesthesia) (اختلال در حس لامسه)، نورالژی یا درد عصب سه قلو ، آلوداینیا، هایپرپاتیا (سطوح اغراق آمیز درد که به وسیله محرکهای درد به وجود آمده اند)، و غیره می گردد.

لامسه تدافعی

لامسه تدافعی یک اختلال پردازش حسی است که می تواند به حساسیت شدید نسبت به حس های مربوط به لمس، دما، و درد منجر گردد. این یک اختلال عصبی است که در آن اعصاب حسی در مغز، سیگنال های نامناسبی را دریافت و ارسال می کنند، که به نوبه خود موجب ایجاد حس اغراق آمیز از لمس پوست می گردد.

بنابراین، پوست به دلایل متعددی می تواند دردناک یا نسبت به لمس حساس گردد. بعضی از این دلایل و شرایط می توانند از ماهیت خطرناکی نشأت گرفته باشند. بنابراین، افرادی که در پاسخ به محرکی که معمولاً موجب ایجاد درد نمی گردد، دچار درد و افزایش حساس پذیری پوست می شوند، بایستی یاری های پزشکی را دریافت کنند.

سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه های پزشک متخصص در نظر گرفته گردد.

/ج

منبع: راسخون